Kamień litograficzny ucieramy drobnym ścierniwem (karborund #220); na grubo utartej, silnie ziarnistej powierzchni lawowanie nie będzie ostre.

Przygotowujemy mieszaninę 30 ml wody destylowanej (lub zwykłej miękkiej) z kilkoma kroplami gumy arabskiej. Im więcej kropel gumy – tym jaśniejszy będzie rysunek. Przy zbyt dużym stężeniu uzyskamy białą plamę bez żyłowań.

Kamień powinien być wypoziomowany, w przeciwnym wypadku woda będzie ściekać w jednym kierunku (można to oczywiście wykorzystać przy tworzeniu lawowania).

Dobrze wymieszaną substancją malujemy, pamiętając, żeby została na powierzchni pewna ilość płynu. Gdy wody z gumą będzie za mało (tylko wilgotny ślad) – lawowanie nie będzie miało szans się osadzić. Do mieszaniny można dodać barwnika (np sangwiny) co w pewnym stopniu ułatwi obserwację efektów pracy.

Po ukończeniu pracy zostawiamy rysunek do całkowitego wyschnięcia (najlepiej na dobę). Lawowanie będzie widoczne pod światło; żyłki gumy arabskiej będą lśnić.

Po wysuszeniu lawowanki zabezpieczamy brzegi kamienia guma arabską i po ich wyschnięciu wcieramy w powierzchnię szelak, a po jego odparowaniu asfalt.

Kiedy upłynie czas potrzebny na odparowanie rozpuszczalnika z asfaltu, kamień wymywamy wodą i wilążc wałkujemy. Powinno pojawić się żyłowanie. Jeśli szelak, który zastosowaliśmy był zbyt gęsty – żyłowanie może być bardzo delikatne (większość rysunku czarna); jeśli z kolei zrezygnowaliśmy z użycia szelaku i zastosowaliśmy sam asfalt – należy bardzo powoli i ostrożnie wałkować, gdyż rysunek będzie miał tendencje do „uciekania” – delikatne tony będą znikać na rzecz białych płaszczyzn.

Jeśli rysunek jest zbyt ciemny, można wymyć kamień terpentyną z wodą i jeszcze raz nawałkować cieką warstwą farby piórowej. Ta procedura często pomaga w uzyskaniu jaśniejszych, bardziej zróżnicowanych lawowań, istnieje jednak ryzyko osłabienia ostrości linii lawowania.

Drugie trawienie w zależności od uzyskanego efektu.