Lawowanka karborundem
Niezbędne materiały:
- karborund lub inny materiał ścierny używany do ziarnowania kamienia
- asfalt
- guma arabska
- kwas azotowy
Podczas szlifowania kamienia litograficznego, po jakimś czasie coraz trudniej wykonywać przetarcia, a szary materiał ścierający zamienia się na coraz jaśniejszy. Dzieje się tak dlatego, że w trakcie ucierania zostaje zdarta cieniutka warstwa wapienia, który jest miałki i tworzy „błotko” powodujące zasysanie się dwóch kamieni. Ma jasny kolor, bo składa się z wapnia startego z łupka wapiennego.
Kiedy odrywa się od siebie dwa przyssane kamienie, widać ciekawą fakturę przypominającą gałęzie lub struktury organiczne w przybliżeniu. Efekt jest ciekawy, a co więcej – można go utrwalić. Oczywiście w takim materiale można rysować, odciskać, formować na różny sposób.
Stopień zaczernienia kontroluje się za pomocą siły trawienia i podczas usuwania nadmiaru rysunku.
Po wyszlifowaniu kamienia należy zdjąć z niego kurant (drugi kamień, którym wykonywane było ziarnowanie). Powinien ukazać się charakterystyczny wzór. Jeśli nie jest satysfakcjonujący, wystarczy ponownie przyłożyć kamień/kurant/cokolwiek aż do uzyskania pożądanego efektu. Można rysunek uformować zupełnie od nowa. Należy przy tym pamiętać by warstwa „błotka” na powierzchni kamienia nie była zbyt gruba, kamień powinien być widoczny przez cieńsze partie rysunku.
Kiedy asfalt wyschnie (najlepiej pozostawić go na dobę lub dwie), należy wymyć powierzchnię kamienia wodą. Prawdopodobnie trzeba będzie pomóc sobie w usuwaniu nadmiaru asfaltu zmieszanego z materiałem ściernym – kostką szlifierską. Nadmiar materiału usuwamy do momentu, w którym uzyskamy satysfakcjonujący efekt.
Następnie kamień należy dosyć silnie wytrawić – min 15 kropel kwasu azotowego na 30 ml gumy arabskiej.
Po wyschnięciu wymyć terpentyną, zatrzeć asfaltem i nawałkować. Siła drugiego trawienia zależeć powinna od uzyskanego rysunku.