Dobrze, drobno utarty kamień należy osuszyć i pokryć brzegi gumą arabską, a po ich wyschnięciu zakleić foliową (nieprzepuszczającą wody) taśmą klejącą.

Wewnątrz ograniczonego taśmą obszaru trzeba wylać wodę tak, żeby utworzył się menisk wypukły. Wcześniej należy oczywiście wypoziomować powierzchnię podkładając po kamień kawałki papieru. Jeśli kamień nie będzie idealnie wypoziomowany – woda nie ułoży się równomiernie.

Rozcieńczony terpentyną asfalt o płynnej konsystencji delikatnie za pomocą pędzla lub patyczka nakładamy na wodę, tworząc wzór. Lawowankę można delikatnie formować, dolewać wody, asfaltu, układać szablony itp…

Kiedy woda odparuje, lawowanie osiądzie na kamieniu i można będzie przystąpić do jego wywołania.

Może się jednak okazać, że asfalt nie przykleił się do kamienia, lecz jego cienkie płatki leżą na powierzchni. Wówczas najbezpieczniej jest przykryć kamień szczelnym pudłem wypełnionym oparami acetonu – opis wykonania pudła znajduje się w technice lawowanki tonerem (wodnej). Po około 20 minutach płatki lawowanki powinny opaść na kamień i trwale. przywrzeć do jego powierzchni.

Kolejnym krokiem jest oprószenie rysunku drobno zmieloną kalafonią a następnie talkiem i pokrycie gumą arabską. Rysunek nie wymaga silnego trawienia – jeśli jest kontrastowy, bez przejść walorowych (jak w przypadku pierwszego i drugiego druku próbnego w galerii) – sama guma arabska powinna wystarczyć w pierwszym trawieniu. Jeśli jednak pojawia się walor, warto do substancji trawiącej dodać kilka kropel kwasu azotowego.

Po zatarciu i wysuszeniu substancji trawiącej należy wymyć rysunek terpentyną i zatrzeć asfaltem (lub szelakiem i asfaltem), a po ich odparowaniu nawałkować aż do osiągnięcia odpowiedniego zaczernienia. Rysunki z przejściami tonalnymi mają tendencję do zaczerniania się w czasie druku nakładu, warto więc podczas drugiego trawienia zastosować silniejsze stężenie kwasu azotowego w gumie.