Krakelura (crackle)


Niezbędne materiały:

  • guma arabska
  • kwas azotowy
  • terpentyna
Podobne techniki
1

Krakelurę wykonać można zarówno na istniejącym już rysunku, jak i na specjalnie przygotowanej płaskiej apli. Technikę tę charakteryzuje siatka białych spękań (cracks) na tle istniejącego rysunku, apli. Oczywiście im ciemniejszy, gęstszy rysunek pierwotny, tym ciekawsze, wyrazistsze spękania powstaną.

Procedurę krakelury można w pewnym stopniu kontrolować, jednak potrzeba do tego doświadczenia w pracy z tą techniką. Ostrość ostatecznego efektu kontroluje się siłą trawienia. Krakelurę można nakładać wielokrotnie.

1

Istniejący rysunek (przyjmijmy, że jest nim płaska, czarna apla) wałkujemy świeżą farbą i po wyschnięciu oprószamy kalafonią i talkiem. Nadawanie kalafonii i talku, lub jednego z nich nie jest konieczne – uzyskamy wtedy zupełnie inny efekt finalny, zachęcam do eksperymentowania.

2

Rozprowadzamy po powierzchni kamienia dosyć grubą warstwę gumy arabskiej (samodzielnie przygotowany roztwór z kryształków gumy wydaje sie lepiej nadawać do tej techniki) i pozostawiamy do wyschnięcia.

 

3

W trakcie wysychania guma zacznie kurczyć się i pękać, odsłaniając charakterystyczny wzór. Używając suszarki do włosów lub nagrzewnicy można dodatkowo kontrolować, przyspieszać proces powstawania spękań. Cieńsza warstwa gumy pęka w drobniejszy wzór niż grubsza.

4

Kolejnym krokiem jest uważne wymycie terpentyną farby spomiędzy spękań. Zamoczoną w terpentynie szmatką pocieramy rysunek aż do uzyskania oczekiwanego efektu. Uwaga – kontynuacja tego procesu spowoduje całkowite usunięcie rysunku; trzeba uważnie obserwować kamień.

5

Kamień musi dobrze wyschnąć, co może zająć sporo czasu, gdyż terpentyna, która częściowo wniknęła pod spękania, rozpuściła farbę graficzną i nie ma zbyt duże możliwości parowania spod gumy. Trzeba jednak odczekać, gdyż wymycie gumy wodą (kolejny krok), kiedy na kamieniu znajduje się jeszcze terpentyna, może całkowicie usunąć farbę z kamienia.

6

Po odparowaniu terpentyny wymywamy rysunek wodą, która rozpuści pozostałości gumy arabskiej.

7

Na tak uzyskaną powierzchnię działamy trawieniem. Siłą trawienia możemy kontrolować kontrast efektu finalnego. Zbyt słabe trawienie nie przetrawi białych spękań, zbyt silne – usunie szlachetne szarości. Zasadniczo jednak trawienie powinno być stosunkowo silne – minimum 12 kropel kwasu azotowego na 30 ml gumy arabskiej.

Autorem opisu techniki jest Anna Trojanowska