Krakelura (crackle)
Niezbędne materiały:
- guma arabska
- kwas azotowy
- terpentyna

Krakelurę wykonać można zarówno na istniejącym już rysunku, jak i na specjalnie przygotowanej płaskiej apli. Technikę tę charakteryzuje siatka białych spękań (cracks) na tle istniejącego rysunku, apli. Oczywiście im ciemniejszy, gęstszy rysunek pierwotny, tym ciekawsze, wyrazistsze spękania powstaną.
Procedurę krakelury można w pewnym stopniu kontrolować, jednak potrzeba do tego doświadczenia w pracy z tą techniką. Ostrość ostatecznego efektu kontroluje się siłą trawienia. Krakelurę można nakładać wielokrotnie.
Istniejący rysunek (przyjmijmy, że jest nim płaska, czarna apla) wałkujemy świeżą farbą i po wyschnięciu oprószamy kalafonią i talkiem. Nadawanie kalafonii i talku, lub jednego z nich nie jest konieczne – uzyskamy wtedy zupełnie inny efekt finalny, zachęcam do eksperymentowania.
Rozprowadzamy po powierzchni kamienia dosyć grubą warstwę gumy arabskiej (samodzielnie przygotowany roztwór z kryształków gumy wydaje sie lepiej nadawać do tej techniki) i pozostawiamy do wyschnięcia.
W trakcie wysychania guma zacznie kurczyć się i pękać, odsłaniając charakterystyczny wzór. Używając suszarki do włosów lub nagrzewnicy można dodatkowo kontrolować, przyspieszać proces powstawania spękań. Cieńsza warstwa gumy pęka w drobniejszy wzór niż grubsza.
Kolejnym krokiem jest uważne wymycie terpentyną farby spomiędzy spękań. Zamoczoną w terpentynie szmatką pocieramy rysunek aż do uzyskania oczekiwanego efektu. Uwaga – kontynuacja tego procesu spowoduje całkowite usunięcie rysunku; trzeba uważnie obserwować kamień.
Kamień musi dobrze wyschnąć, co może zająć sporo czasu, gdyż terpentyna, która częściowo wniknęła pod spękania, rozpuściła farbę graficzną i nie ma zbyt duże możliwości parowania spod gumy. Trzeba jednak odczekać, gdyż wymycie gumy wodą (kolejny krok), kiedy na kamieniu znajduje się jeszcze terpentyna, może całkowicie usunąć farbę z kamienia.
Po odparowaniu terpentyny wymywamy rysunek wodą, która rozpuści pozostałości gumy arabskiej.
Na tak uzyskaną powierzchnię działamy trawieniem. Siłą trawienia możemy kontrolować kontrast efektu finalnego. Zbyt słabe trawienie nie przetrawi białych spękań, zbyt silne – usunie szlachetne szarości. Zasadniczo jednak trawienie powinno być stosunkowo silne – minimum 12 kropel kwasu azotowego na 30 ml gumy arabskiej.